Dag 195: Na een korte nacht met weinig slaap op de vlieger die veel te laat vertrok (ze hadden wel goede films en we hadden een hele zetelrij voor onszelf), landen we dinsdag in Rapa Nui ofPaaseiland. We worden verwelkomd met een bloemenkrans en installeren ons in onze gezellige residencia vlakbij de oceaan. We slapen wat bij (en staan met veel moeite om 17u op) en verkennen dan het dorp. Hanga Roa is het enige dorp op Paaseiland en alles is er super relaxt. We ontdekken al snel dat inkopen doen niet evident is en zeer duur ... wat eigenlijk wel te verwachten is op de meest afgelegen plek ter wereld.

We blijven de komende week in een relaxte sfeer. Omdat we zoveel tijd hebben (vluchten die veranderd zijn of afgelast) besluiten we een duikcursus te volgen dus elke dag lezen we wat in onze cursus, maken we flink ons huiswerk en hebben we een oefenduik. Heel leuk, zowel het achteruit van de boot tuimelen,het gewichtloos dobberen langs het koraal, de uitzonderlijk grote zichtbaarheid aan dit eiland, ... tot dewarme douche achteraf. Behalve de oefening waarbij je zonder duikbril moet duiken: Lies slikt dan een paar keer massa's zeewater in via haar neus, stikt half tot ze het weggeslikt krijgt en heeft de rest van de oefening veel zeewater-oprispingen :) Het duiken sluiten we altijd af met een (toch wel verdienstelijk) lekker ijsje en we ontdekken vele nieuwe smaken (zoals tara of aardappel, appelsien, watermeloen, ...). Verder verkennen we het dorp en de baaien, zien we elke dag schildpadden zwemmen (en aan Pea Beach zwemmen ze vlakbij ons) en genieten we van de zon en de leuke sfeer. Een paar keer maken we zelf eten met de paar ingrediënten die we vinden en andere keren eten we lekkere verse vis in een van de vele restaurantjes. We ontdekken er zelfs stella op de kaart en eten ook 1x een moelleux van Belgische chocolade!

Om het eiland te verkennen gaan we 's ochtends voor het duiken te paard richting Maunga Tereraka, de hoogste berg van het eiland (507m). De tocht is heel mooi tussen de velden en weien (alle bomen zijn hier jaren geleden omgekapt om de moai te verplaatsen) en overal rondom zie je oceaan. Het is heel stil en je komt niemand tegen, behalve wilde paarden die overal op het eiland rondlopen. In Azië liepener koeien en apenin de steden, in Frans Polynesië honden en hier wilde paarden los op straat.We ervaren toch ook wel wat stress doordat onze paarden O'one en Gihi erg competitief zijn en Lies eerst altijd in de berm wordt gereden door Gihi en op de smalle paadjes beginnen ze te draven om elkaar in te halen. Nadat de eerste stress weg is en de paadjes vervangen zijn door brede weien, kunnen we volop genieten van onze tocht. De volgende ochtend zijn we natuurlijk allebei heel stijf, ondanks de grote hoeveelheden tijgerbalsem,gelukkig heb je daar geen last van tijdens het duiken.

Op zaterdag is onze eerste 'echte' duik (na 3 lessen en oefeningen zijn we immers geslaagd en mogen we op verkenning in het rif) helaas afgelast door de vele wind. Gelukkig kunnen we die maandag en dinsdag inhalen (woensdag vliegen we immers verder) en genieten we van de vele visjes, we zien een hele grote schildpad zwemmen (we denken 1,5 meter hoewel een duikbril natuurlijk alles wel wat vergroot) en ook slangachtigen, schorpioenvissen en vele anderen. Op de laatste dag duiken we naar een gezonken Moai en poseren we mooi voor Christian, onze instructeur die tijdens de hele duik een heuse fotosessie organiseert.

Daarnaast kan je natuurlijk niet naar Paaseiland gaan zonder naar de Moai te gaan kijken. Na 5 dagen gaan we dus toch maar eens op pad. Onze gids komt niet opdagen dus huren we een auto en bekijken we eerst de westkust: de overblijfselen van het ceremonieel dorp Orongo waar de Birdman-competitie werd gehouden. Toch niets voor ons: van de klif klimmen, naar een eilandzwemmen tussen haaien en weken wachten tot je als eerste een ei van de seabird kunt bemachtigen. De vulkaan Rano Kauis wel ferm:in de krater is er eenzoetwatermeer waar er een hele unieke plantenwereld is ontstaan.Daarna trekken we landinwaarts met onze 4x4 en worden we goed door elkaar geschud voor we bij Puna Pau gaan kijken naar de vulkaan waaruit de Pukao (de hoedjes van de Moai) werden uitgehouwen uit de rode steen. Er liggen er een tiental op de berg te wachten op een eigenaar. Ahu Akivi toont ons 7 Moai die uitzonderlijk naar de zee kijken, normaal zijn ze immers landinwaarts gericht. We stoppen nog bij Ana Te Pahu, een van de vele grote lavagrotten op het eiland.
Dinsdag gaat om 6u45 de wekker: we zoeken met onze 4x4 een weg door het donker naar de zuidkust om de zonsopgang te bewonderen bij Ahu Tongariki waar 15 Moai op een rij voor de oceaan staan. We bezoeken Ahu Akahanga voor we de vulkaan Rano Raraku oprijden. Hier werden de Moai uitgehouwen en de berg ligt vol onafgewerkte beelden, sommige hangen zelfs nog vast aan de bergwand. Op een gegeven moment besloten ze dat het toch niet zinvol waszoveel beelden te maken: schaarste (oa door alle bomen om te kappen) en oorlog zorgden voor het verdwijnen van deze cultuur. Heel bizar om zoveel beelden overal rondom te zien liggen. We wandelen nog naar het kratermeer voor we verder door rijden naar het strand van Anakena waar we watpozen en zwemmenen jawel, ook hier naar de Moai gaan kijken.

We nemen afscheid van onze sympathieke buren Steve en Marian (de Duitse vonden we minder sympathiek) die Patagonië al hebben bezocht en ons veel handige tips hebben gegeven en vol lovende woorden waren. Daardoor vinden we hetdus nog maar een beetje jammer dat ook wij hier vertrekken, want Paaseiland was toch wel onverwacht een topbestemming!