Wist je dat in Australië ...

we ons ticket naar Nieuw-Zeeland vervroegd hebben omdat het maar bleef regenen. Toen we ons vorige verhaal posten gingen we er dus vanuit dat er niet meer veel te vertellen zou zijn omdat ons Australisch avontuur bijna ten einde was... We konden ons niet minder vergissen.

Op 27/12 regent het nog steeds wanneer we naar Brisbane rijden en Geert uitwuiven op de luchthaven.We verzetten ons ticket naar NZ (na weer een heel gedoe, enkele uren en 160AUD) naar 01/01/11 en draaien terug richting Bundaberg om er schildpadden te zoeken. We zijn opgetogen: het lijkt er echt op dat Geert de regenwolken heeft meegenomen want we zien voor het eerst sinds lange tijd weer blauwe lucht. Na een half uurtje rijden moeten we helaas onderkennen dat we ons wel ergvergist hebben: het is grijs en het regent en het ziet er niet naar uit dat het snel zal ophouden. Dit betekent echter ook dat de schildpadden er deze avond wel zin in hebben om te nesten ...
Vol verwachting rijden we (via een omweg want een stukje van de weg in Bundaberg is ondergelopen)naar Mon Repos, waar het 's nachts nog pikkedonker is en waar elk jaar wel 400 schildpadden hun eitjes komen leggen.Terwijl de regen nog steeds met bakken uit de hemel valt wachten we en wachten we ... totom 21u30groep 5 al aan de beurt is. Wetende dat je er ook tot 24u kan zitten wachten is dit dus een grote meevaller. Bovendien is het bijna gestopt met regenen wanneer we in het donker het strand op lopen. We mogen geen licht maken want dat desorienteert de schildpadden en schrikt ze ook af. Wanneer ze haar nest gegraven heeft mogen we komen kijken hoe ze eitjes legt. Onze schildpad is 92cm groot en nog maar 32 jaar oud. Het is het 2e jaar dat ze komt om te nesten. Daarvoor is ze hier 30 jaar niet geweest. De kleine schildpadjes printen immers (op basis van de horizon) de plaats in waar ze geboren worden en pas wanneer ze volwassen zijn komen diegene die overleven terug om er zelf eitjes te leggen. Dit zijn er helaas niet veel: veel schildpadden sterven door visvangst of omdat ze in Azie als een lekkernij worden beschouwd. Wanneer alle eitjes, 77 in dit geval, gelegd zijn, maaktze heel zorgvuldig het nest weer toe. Meestal zijn schildpadden tot 2u bezig op het strand, maar de onze was een snelle, want 45 min later looptze al terug naar dezee waar we ze uitwuiven.
Daarna bekijken de onderzoekers of ze het nest niet moeten verleggen. Het ligt immers vrij dicht bij de vloedlijn dus bij storm is de kans groot dat het vernield kan worden. Er wordt dus een nieuw nestgegraven en wij mogen helpen om de eitjes, die op pingpong balletjes lijken, naar boven te dragen. Hetis een wonderbaarlijke avond en heel speciaal om de schildpadden van zo dicht bij te mogen meemaken.

28/12 Na een korte nacht staan we op met regen. Onze tocht naar Carnarvon Gorge blazen we maar af gezien de regen deze anders ook al moeilijk berijdbare weg wel ontoelaatbaar zal hebben gemaakt. We gaan op weg naar Caloundra (250km onder Bundaberg) en geraken tot ... Childers (40km onder Bundaberg). Bruce Highway is ondergelopen en afgesloten en ze adviseren iedereen terug naar Bundaberg te keren. Wij kiezen er echter voor om hetvia een omweg te proberen en draaien het binnenland in. Kort na Childers moeten we nog door een grote plas, maar daarna lijkt de weg wel ok. Onderweg zien we veel ondergelopen weien en wel erg snel stromende beekjes. Via Ban Ban Springs draaien we af naar het zuiden om na 100 km van Childers ... weer vast te zitten. Deze keer is er wel een heel groot stuk van de baan ondergelopen en niemand durft er door te rijden. Terug omdraaien dus. We hebben nog 1 andere weg om naar Caloundra te geraken, maar gelukkig staat er hier al bij aanvang van de weg aangegeven dat hij is afgesloten zodat we niet heel ver moeten terugdraaien. De enige optie is terug naar Childers terwijl het nog altijd aan het regenen is.
In Childers merken we dat alle verkeer in het dorp geparkeerd is en aan het afwachten is. We zijn blij dat we niet naar Bundaberg zijn gegaan want ondertussen zegt het nieuws dat de kans groot is dat men daar ook zal moeten evacueren. Het lijkt echter wel een nacht in de auto te worden want in Childers zullen alle hotels/hostels/motels wel al vol zitten. We rijden toch nog maar even naar de versperring om te kijken hoe het ondertussen zit. Ze vertellen ons niet veel buiten het feit dat we moeten terugdraaien. Wanneer de auto gedraaid is, komt erechter juist een gezette Australier aan die heeft gehoord dat de weg open is. We zetten ons dus snel aan de kant en wachten af... En 5 min later, ondertussen is het al 17u 's avonds, kunnen we toch naar Caloundra vertrekken. Jeeeej. Het is nog best een zware rit want hetregent nog steeds en het is er vroeg donker, maar we zijn heel blij dat we in Caloundra zijn.
In Caloundra... regent het, wat had je gedacht. Dus hebbenwe veel tijd omhet rondreizen in NZ voor te bereiden en om koffietjes te drinken, naar de cinema te gaan, ... in dit gezellig strandstadje.

30/12lijkt het eindelijkte zijn gestopt met regenen. We spenderen dus toch nog een voormiddag op het strand alvorens naar Brisbane te rijden waar waarempel de zonschijnt! Het is een leuke stad, maar ze kan toch ook niet op tegen Melbourne en Sydney. 's Avonds spreken we af met onze reisgenoten uit Vietnam die zeggen dat ze nog nooit zo'n slecht weer hebben gehad in de zomer endie ons enkele leuke plekjes en cafeetjeslaten zien.
31/12 is het nog steeds goed weer (inderdaad, moeilijk te geloven) en luieren we aan South Bank enin het park aan de haven/rivier. Ons oudjaaretentje houden we in het Belgian Beer Cafe en daarna gaan we bij 20 graden naar het vuurwerk op het water kijken. Heel wat gezelliger dan de ijskoude temperaturen aan de Schelde!

1/1/2011 is het tijd om afscheid te nemen van Australie. Het regent weeral en hoewel we nog veel meer van dit land hadden willen zien, zijn we toch blij dat kunnen verder reizen. Met alle regen en overstromingen konden we immers niet veel doen eneen vliegtuigticket richting zuiden was veelte duur in de piek kerst/zomerperiode.
We zien jullie bij de kiwi's!

Wist je dat in Australië

• 22 miljoen mensen wonen (dat is 2x België) op een oppervlakte van 7,5 miljoen vierkante kilometer (dat is meer dan 200x België).
• we voor het eerst in 104 dagen terug onze tanden poetsen met kraantjeswater.
• we voor het eerst in meer dan 3 maanden terug zelf koken (gekookte aardappelen, champignonnenroomsaus, peekesstoemp, bbq, ...).
• de peekes & erwtjes van de Aldi uit ... België komen.
• ze overheerlijke cappuccino's/koffie maken.
• vegemite, het nationaal beleg,niet te eten is.
• lamington heel lekker is - dat recept moeten we zeker bemachtigen.
• auto's stoppen voor voetgangers (wat heel raar is als je uit Azie komt).
• het links rijden niet zo moeilijk is als het gebruik van de richtingsaanwijzers (die aan de andere kant van het stuur staan).
• niet enkel strenge invoer-regels gelden bij aankomst, maar dat je ook doorheen het land quarantaine zones hebt waar geen fruit of groenten mogen worden binnengebracht.
• hotel vaak café betekent ... maar soms ook gewoon hotel: heel verwarrend.
• er oneindig veel sterren aan de hemel te zien zijn: prachtig!
• de mieren nog groter zijn dan in Azië (en daar waren ze al gigantisch).
• Lays hier nog gewoon Smiths chips noemt (en gemaakt wordt van Zuid-Australische patatjes).
• McDonalds overal McCafé's heeft (met hun lekkere koffies en Lamington).
• je overal gratis water krijgt.
• er nergens Australian Home Made ijs te vinden is ... wel Nieuw-Zeelands ijs, Deens, ...
• ze leuke namen verzinnen voor hun straten: great ocean road, grand pacific drive, great alpine road, princess highway, duke highway, bruce highway, captain Cook highway, sunshine motorway, Steve Irvin highway.
• ze echter niet al te vindingrijk zijn want ook hier heb je een Grand Canyon, Brisbane Eye, London Bridge, Liverpool, ...
• je geen alcohol kunt bestellen op kerstdag, tenzij je ook eten besteld.
• in Queensland in 100 jaarniet zoveel regen is gevallen.