Dag 120: Op 17/12 nemen we het vliegtuig in Sydney en 3u later (met 1u tijdsverschil) landen we in Cairns. Tropical Queensland - the sunshine state, doet zijn naam alle eer aan. Het is er ongelooflijk warm (geen wind vanuit Antarctica hier), met palmstranden, paradijselijke eilanden, de zee in de mooiste tinten blauw en turquoise, nemo's en schildpadden, suiker- en theeplantages, tropisch regenwoud ... maar ook stingers (dodelijke kwallen), zoutwater krokodillen, zoetwater krokodillen, slangen, muggen, en over spinnen willen we niet nadenken (Lies is al heel tevreden dat ze in Sydney geen trechterspin heeft gezien).
In Queensland volgen we de kust van noord naar zuid, deze keer niet met een Toyota Hiace Campervan, maar met een Toyota Corrolla. De campings ruilen we in voor hostels (helaas niet allemaal even proper) en studio's.

We starten onze trip via Captain Cook Highway in Port Douglas, een gezellig kuststadje ten noorden van Cairns. Het is er zeer warm en vochtig en het zeewater geeft 33 graden aan. Zwemmen in zee kan, maar dan in een met netten afgebakend deel zodat er geen stingers/kwallen in kunnen (hoewel de kleinsten er volgens onze reisgids wel doorheen kunnen ... maar die zijn hoewel zeer pijnlijk, niet dodelijk: wat een opluchting).
Vlakbij is er een Wildlife Habitat waar je in een stukje regenwoud tropische vogels kan bekijken, krokodillen en natuurlijk ook koala's en verschillende soorten kangoeroes (grijze, rode, mini, boomkangoeroe). Heel toeristisch, we weten het, maar we kunnen toch niet naar Australie gaan en geen koala knuffelen of kangoeroes te eten geven?! De koala is zeer koddig, weegt meer dan verwacht en hoewel hij heel scherpe klauwen heeft, is daar niets van te merken. Lies vindt dat ze hem veel te snel moet teruggeven. Het is ongelooflijk dat koala's in een enorm tempo verdwijnen en dat er hier bijna niets voor wordt gedaan. Hoewel dit land gigantisch is met enorm veel natuur, wordt er blijkbaar toch veel teniet gedaan voor landbouw e.d. Hopelijk grijpt men op tijd in want we willen niet dat deze beestjes verdwijnen.
Het regenwoud in Queensland is UNESCO en in Daintree gaan we op jacht naar krokodillen en cassowaries. Het regenwoud doorwandelen (veilig van op een boardwalk) is heel spectaculair, op sommige plekken heel donker, maar buiten de vele spinnenwebben en af en toe een bush kalkoen hebben we geen spectaculaire vondsten gedaan.

De dag erop trekken we naar Cairns waar ze vlakbij de kust een enorme artificiele lagune hebben om in te zwemmen: stinger-vrij en de frisse duik is zeer welkom. Het is moeilijk te geloven dat het hier zo warm is terwijl het in Victoria (waar we ons Australie-avontuur gestart is) gesneeuwd heeft in de bergen!
Vanuit Cairns trekken we onze stingerpakken aan (heel flaterend) om het Great Barrier Reef te verkennen. We krijgen een basis in scubaduiken voor we Reef in trekken en kunnen daarna dit prachtige fenomeen van dichtbij bewonderen: haaien (mama's wees gerust: het waren geen carnivoren), Nemo's, reuze-oesters, koraal, reuzevis Wally, zeekomkommer, .... De 2e keer mogen we vrij rondzwemmen met het duiken en dit vinden we superleuk!

Vervolgens hebben we een lange rit voor de boeg richting Airlie Beach. We hebben er een goede dag voor uitgekozen want het regent en regent en regent. Het is ook een culinaire hoogdag: een cappucino drinken in een McCafe en 's avonds staat er kangoeroe op het menu. Airlie Beach is onze uitvalbasis om rond te cruisen in de prachtige Whitsunday Islands, een postkaartbestemming! In de voormiddag is de zee nog vrij wild en we komen wat Lies betreft niets te vroeg aan op Whitehaven Beach voor een BBQ in paradijs. Daarna gaan we nog een keer snorkelen in het Great Barrier Reef waar een school blauw/gele vissen ons nieuwsgierig komt bekijken en ons ook een tijdje volgt. We zijn er ook achtergekomen dat wanneer vissen eten, ze best wel luide smakgeluiden maken. In de buurt van de boot zwemt een grote lelijke zwarte vis waar we helaas voorbij moeten om terug op de boot te geraken...

23/12 en we zijn nog steeds niet in Kerstsfeer. Het blijft veel te warm. Ook deze dag is helaas een regendag, dus kiezen we ervoor om een heel stuk zuidelijker te rijden en we belanden in Agnes Water. Vanaf hier beginnen terug de surfstranden dus onze jongens kunnen eindelijk eens tonen wat ze in hun mars hebben... Een andere keer want ze hebben precies toch wat plankenkoorts.
Nadien krijgen we te horen dat we er goed aan hebben gedaan zo ver te rijden: er is een cycloon op komst in Cairns, het blijft regenen en de weg naar het zuiden is afgesloten door overstromingen.

Kerstavond starten we 's morgens op het strand met zonnen en zwemmen, heel irreëel. 's Middags rijden we naar Bundaberg, thuis van de schildpadden die er hun eieren komen leggen. Helaas houden de schildpadden ook een kerstfeestje en kunnen we niet gaan kijken. Dan maar ons kerstmaal inkopen: barbie vlees en groentjes voor op het strand. We vinden het nog steeds irreëel en wanneer we 's avonds aan het strand van Bargara bbq-en voelt het helemaal niet als kerst. Wel een Belgisch sfeertje want de hemelsluizen zijn opengezet. Gelukkig staan we wel min of meer droog, maar onze fles Langmeil wijn houden we toch maar voor op hotel terwijl we op het balkon naar de regen luisteren. Vrolijke Kerstfeest!

Kerstdag spenderen we in Noosa. Het duurt een tijdje voor we verblijf vinden want iedereen viert Kerst en alle recepties zijn gesloten. Het is een familiedag en de toeristen moeten hun plan maar trekken. Wanneer we dan toch een hostel vinden dat open is, is het weer aan het regenen... Het houdt ons echter niet tegen het Nationaal Park te verkennen en we hebben chance: een koala ligt te slapen in een eucalyptusboom, ongestoord naast het strand en naast de baan. Wat een mooie dieren he!

Onze laatste stop voor we Brisbane aandoen is Caloundra. Geert is volgens ons al in een veel te Belgische bui want het weer blijft Belgisch: regen (hoewel het buiten aangenaam warm blijft). Het is zijn laatste dag dus hij kan er niet meer onderuit en hij waagt zich eindelijk op een surfplank, met wisselend succes. De Glass House Mountains zijn veel te mistig, dus we keren snel terug om ons gereed te maken voor Geert zijn laatste avondmaal. Hopelijk neemt hij morgen de regen mee terug naar Belgie.