29/11, dag 102 van onze reis, is het tijd om vaarwel te zeggen aan ZO Azie. We gaan andere contreien verkennen down under. Dachten we.

Wat vooraf ging. Om geen problemen te krijgen met ons Thais visum, hadden we ons ticket naar Australie oorspronkelijk geboekt op 13/11. We kunnen gratis de data van alle vliegtuigtickets omwisselen, dus dat zouden we dan even doen eens aangekomen in Thailand. Het begint al goed: nergens een Britisch Airways (BA) balie op de luchthaven, dus we moeten op zoek naar hun kantoor in Bangkok. Daar verwijst men ons naar een telefoonnummer, anders moeten we bijbetalen. Aan de telefoon zegt met ons doodleuk dat alle vluchten zijn volgeboekt vanaf 22/11 tot eind januari. ????!!!!! Met behulp van Joker Wilrijk die voor ons het nodige opzoekwerk hebben gedaan, weten we dat er eind november nog een mogelijkheid is, als we elk een andere dag zouden vliegen (Tim 29/11, Lies 30/11). Terug een telefoontje naar BA en alles is eindelijk geregeld. Het valt ons wel tegen dat data omwisselen blijkbaar niet zo evident is als ze voordoen. We steken het op de eindejaarsperiode, hopelijk lukt het volgende keer beter.

In Vietnam gaan we toch nog even op zoek naar het BA kantoor. Wie weet is er nog iets vrijgekomen en kunnen we toch nog samen naar Australie vliegen. Wanneer we op het adres aankomen, blijkt het een bouwwerf te zijn. Blijkbaar is BA verhuisd. Ook nu proberen we vanalles op te zoeken via de site van BA, maar ook nu vinden we geen nuttige informatie die ons vooruit kan helpen. We wachten dan maar 29/11 af, dan kunnen we bij Vietnam Airlines of Qantas informeren (waarmee we naar Australie vliegen) of wie weet vinden we wel een BA balie op de luchthaven.

29/11 starten we onze dag in Hoi An (met honeymoon cake, een leuke verrassing van het hotel), gaan we met de taxi naar Danang, vliegen we naar Saigon en wandelen we naar de internationale terminal. Kort na de middag arriveren we er en onze vlucht (of beter: Tim zijn vlucht) vertrekt om 21u30. Tijd genoeg om proberen een plekje te bemachtigen op het vliegtuig voor Lies. Qantas is nergens te bespeuren, dus we begeven ons naar de balie van Vietnam Airlines. Daar vertelt men ons dat het een vlucht door hun uitgevoerd is, maar onder Qantas: ze sturen ons naar het Qantas kantoor in de stad. Ze kennen hier duidelijk hun job niet en moeten hen zelf vertellen wat te doen: kan Vietnam Airlines al nakijken of er nog plek is op het vliegtuig, dan moeten we niet voor niets naar Qantas in de stad? Na onze vraag een aantal keer te herhalen krijgen we te horen dat er nog plaats vrij is, veel plaats. Wij zijn natuurlijk verbaasd en geergerd: we hebben al vaak geprobeerd deze datum te wijzigen en iedereen zei ons dat er geen plek was. Daarna moeten we vragen te bellen met Qantas: Vraag bij Qantas na of we deze vlucht kunnen verplaatsen? We krijgen nogmaals te horen dat we daarvoor naar de stad moeten. En tenslotte moeten we zelf ook vragen naar de contactgegevens van Qantas. Na een eeuwigheid hebben we de nodige informatie weten los te peuteren, maar we gaan nog niet naar de stad - we zijn al vaak genoeg voor niets naar een kantoor gegaan - we zullen ze eerst wel bellen. Na 3x lukt het ons eindelijk Qantas te pakken te krijgen ('de persoon van Qantas is er niet, bel over half uur terug'): we krijgen dezelfde info + we worden doorverwezen naar BA, zij hebben immers het ticket uitgegeven, zij kunnen het veranderen. Diepe zucht. Opnieuw telefoon dus, naar BA. Ondertussen naderen we 17u, maar goed nieuws: BA zegt dat het mogelijk is, ze kunnen het ticket veranderen. We moeten alleen even naar hun kantoor komen, in de stad .... Wat een gedoe is dit. We besluiten er niet te lang over na te denken en springen in een taxi. Ze zijn immers maar tot 17u30 open. We halen het net en zijn heel tevreden dat een hele middag gedoe toch nog iets oplevert: Lies kan die avond nog met Tim meevliegen. Ze vragen er wel 15 USD voor, maar dat nemen we er dan maar bij. Wat een opluchting dat alles rond is! Tot ze alles na de betaling definitief willen inboeken en doodleuk vertellen dat het te dicht bij de boardingtime was. BA kan het ticket toch niet veranderen. Pffffffffffff de hele vermoeiende middag leek allemaal voor niets te zijn geweest. Gelukkig lukt het hen alsnog Tim zijn ticket dan om te boeken. Het ziet er dus naar uit dat we allebei een extra dagje Vietnam zullen hebben.

Op 30/11 kunnen we dan allebei richting Australie vertrekken. Het is een lange en turbulente vlucht (letterlijk: veel turbulentie en veel onweer onderweg), bovendien werken de tv's niet. Nog een dik minpunt voor Vietnam Airlines! Er is inderdaad weinig volk op de vlucht, we kunnen ons wel meerdere zetels toeeigenen om te slapen (waardoor Lies plat kon liggen en daardoor vermoedelijk niet ziek werd van al dat geschok).

Op 1/12 zijn we bijna op onze eindbestemming. Eerst nog door de gevreesde customs geraken. Men geeft aan dat Border Security die dat filmt, maar 's morgens zijn er nog geen camera's te zien. Wel honden die alle passagiers en bagage afsnuffelen. Via onze aankomstverklaring (waar we op veel vragen ja moesten antwoorden: we hebben medicijnen bij, hebben rondgelopen rond zoetwatermeren, hebben hout bij, ...) worden we naar een specifieke douanebeamte geleid. Spannend.... hopelijk moeten we onze schoenen niet acherlaten of moeten we ons bagage niet helemaal uitpakken. Tot onze verbazing verloopt alles heel vlot, wordt onze verklaring kort met ons overlopen en na amper 5 minuten mogen we verder. Ons Australisch avontuur kan nu eindelijk beginnen!