India, al dag 45 van onze reis. De grensovergang is al even chaotisch als in Nepal en lijkt ook niet veelvoor te stellen: drie mannen die buiten aan een tafel zitten en die je visum kort bekijken. Het landschap is al even tropisch en groen, met overal rijstvelden zover je kan zien. Ook de dorpjes lijken opeen: verkeer, fietsen, riksja's, brommers, busjes met daartussen felgekleurde sari's, koeien (sommige met een dromedaris-achtige bult op hun nek), honden, een geit ... en overal afval. Het elektrisiteitsnet lijkt hier echter wel stabiel en we waren enthousiast omwille van de goede weg. Helaas bleek dit enkel het 1e uur te zijn... Dus na nog 7u hobbelwegkwamen we na 350km eindelijk aan op onze 1e bestemming: Varanasi.
Varanasi was toch wel de meest aparte stad van heel de reeks, mogelijk doordat ze zo oud is dat we er niet aanuit geraakten: een stukje moderne stad met goede wegen en een shoppingcenter (McDonald's zonder hamburger), stukken onverharde weg, veel vuil en afval en koeien, ... een onafgewerkt viaduct, bouwvallige huisjes en heel veel mensen die op straat lijken te leven - tussen hun heilige koeien dus. Om te beginnen hebben we Sarnath bezocht waar het Boeddhisme is ontstaan. 's Avonds hebben we een Hindu ceremonie bekeken, Aarti, aan de Ganghes. Een heel gedoe met wierook, kaarsen, bloemen en Guru's die men bezingt. Dit houden ze elke avond en heel veel mensen nemen hieraan deel. Net zoals het ochtendritueel: baden in de Ghanges. Wij konden toekijken vanuit een bootje en moesten gelukkig zelf het water niet in. Ook crematies gebeuren aan hun meest heilige rivier. Verder veel tempels bezocht (een met strenge militaire controle want enkele honderden jaren geleden heeft men een moslimmoskee gebouwd op de plaats van een hindutempel en nu willen de hindu hun tempel terug verhuizen) en de kitscherige Hindutempels eens binnenin mogen bekijken - ze spelen er meestal ook 'hare krischna' klinkende muziek.
We konden het niet laten te vragen of ze de koeien op straat zouden tegenhouden wanneer die een fruitstal willen plunderen. Dat wordt blijkbaar niet toegestaan, ook al zijn ze heilig :-) Hun heilige status en het feit dat ze de goden representeren is blijkbaar gegroeid uit het vroegere sociale-culturele belang van deze dieren: ze konden baby's melk geven, ze zorgden voor ossen die het veld konden bewerken.

Om naar Agra te gaan hadden we een nachtrein. We nemen alles terug wat we gezegd hebben over de Chinese stations: we verkiezen de massa en de drukte in China boven het station in Varanasi. Daar wacht je immers tussen afval en bijhorende ratten en kakkerlakken. We hadden zoals gewoonlijk veel bekijks en na een 10tal minuutjes had een groepje middelbare schooljongeren genoeg moed bijeen verzameld om een praatje met ons te maken. Naast het weetjes en grapjes uitwisselen viel het enorm op hoe serieus ze allemaal werden wanneer het over hun geloof ging - dit is voor hen veel meer dan dat, het is een manier van leven.
Tijd om even stil te staan bij de Indiers. Overal zie je veel tempels met bloemenkraampjes om de goden te eren, velen hebben een rode stip op hun hoofd, er is veel drukte owv het durga-festival en ook uit de menukaart blijkt hun geloof (groenten en kip en kip en groenten). Alle hotels hebben meer dan voldoende personeel en voor alles is er wel iemand om het in jouw plaats te doen. Iedereen is ook heel vriendelijk en de felgekleurde sari's fleuren elk straatbeeld op. Evenals in China worden we vaak aangekeken, maar in tegenstelling tot de vluchtige curiositeit in China, worden we hier echt aangegaapt. Vooral Lies kreeg veel blikken en het gestaar was naar onze normen heel onbeleefd. Sommigen vragen botweg zelf om een tip of om een grotere tip (voor iets waar je al voor betaald hebt) en bij Lies gaat het er ook echt niet in dat er zoveel belang wordt gehecht aan het geloof, de natuur en de koeien op straat, ipv iets aan alle afval te doen (bij voorkeur grote hopen in een rivier) en alle kinderen die op straat slapen. Verder beweren ze ook de oudste steden ter wereld te hebben, de grootste steden ter wereld, er staan we heel veel van de nieuwe wereldwonderen hier, de uitvinders van de wiskunde en economie waren Indiers, ... Toch opmerkelijk dat onze tour dan enkel langs forten, steden, ... ging die door moslims werden gebouwd :-)

In Rajasthan heeft het tropische groen van de rijstvelden plaatsgemaakt voor rooige zandvlakten (met bijhorende woestijnvegetatie), palmbomen en ook exotische bloemen en vogels (ook hier kennen ze een kingfisher) en in plaats van paard-en-kar zie je hier dromedaris-en-kar in het straatbeeld. De hotels voeren ons terug naar de Engelse kolonisatie en de omgeving, de koloniale huizen, het zwembad in een tropische palmboom- en bloementuin met badmintonveld zijn heerlijk.
In Agra hebben we het prachtige Agra Fort bezocht en de fabelachtige Taj Mahal. Via de verlaten stad Fathepur Sikri naar Puskhar gereden waar we de enige Brahatempel ter wereld hebben bezocht. Ook hier was een heilig meer waar gebaad wordt. Pushkar is een gezellig klein stadje met kleine winkeltjes vol kleurige stoffen en sari's. Vervolgens een drukke dag in Jaipur: fotostop aan Hawa Mahal (palace of winds) wat we maar kitscherig vonden, olifantenrit - een stuk minder avontuurlijk dan in de jungle - naar het amberfort, fotostop aan het waterpaleis en een paleis en museum van de Maharadja's bezocht. In Delhi hamburgers gevonden (hoezee) in het Hardrock Cafe en veel sightseeing gedaan: de ruïnes van Qutab Minar, het Rode Fort en de Jama Misjid Moskee. Rajghat waar Ghandi herdacht wordt, India Gate (Indische versie van de Arc De Triomphe) en het presidentieel paleis.

Ondertussen zitten we al op dag 55 van onze reis en wachten we onze vlucht naar Bangkok af, een dagje niets doen en cinema (die grondig gesencureerd blijkt), blij dat we de moeilijk te verteren curries kunnen inruilen voor de Thaise keuken.