Na 4 treinreizen in 6 dagen kunnen we hier zeker een topic mee vullen. De trajecten: Peking - Pingyao - LuoYang - Xi'an - Chengdu, onze huidige locatie. Onze eerste treinreis, ondertussen al een week geleden, was toch wel een belevenis: het station in Beijing was enorm groot en druk en alles was in het chinees te doen, nergens latijnse tekens. Al chance hadden we een gids bij zodat we op onze andere treinreizen zelf wisten waar we naar moesten zoeken en hoe het werkte (de cijfers zijn wel leesbaar). En dan was het zover: het perron ging open, massa's Chinezen allen tegelijk dramden naar de trein en wij moesten nog iemand zien te overtuigen zijn of haar ticket met ons te wisselen zodat we samen zouden kunnen liggen: het waren immers slaapwagons. De eerste keer vingen we mis: een familie met 5 die niet wou wisselen. Nog 1 kans dus, erop of eronder.... (spanning opbouwen) maar deze keer hadden we prijs: een jonge Chinees die alleen reisde en meteen wou wisselen, oef. Maar toen moest de treinreis nog beginnen...
Omdat het vrijdag was, was het drukker dan anders en we hadden enkel nog kaartjes voor een hardsleeper kunnen krijgen. Dit betekent 6 bedden in een klein compartiment, telkens 3 boveneen. De onderste kan nog makkelijk rechtop zitten, de middelste ook redelijk, bovenaan absoluut niet. We moeten er waarschijnlijk niet bijvertellen dat we allebei bovenaan sliepen. Het enige voordeel is dat je dan bij je bagage ligt, kan je die in het oog houden. Lies sliep nog redelijk goed (touristil maakt slaperig), Tim lag wakker te luisteren naar de snurkende Chinees onder Lies - blijkbaar een kenmerkende eigenschapvan de mannelijke Chinees wist onze gids ons achteraf te vertellen. We wisten dat we rond 7u30 in Pingyao zouden aankomen en omdat de trein telkens maar kort halt hield, stonden we startklaar om uit te stappen als het moest. Maar waar ben je op dat moment... geen idee en niemand kon het ons uitleggen of begreep ons. Gelukkig hadden we enkele Amerikanen in de wagon die ons vertelden dat Pingyao de volgende stop was, anders hadden we nu ergens weet k veel waar gestaan.

Het voordeel van een hardsleeper: als je daarna in softsleeper reist - 4 bedden - kan je het alleen maar omschrijven als 'wat een luxe' en Lies haar geluk kon helemaal niet meer stuk toen er ook een westerse wc bleek te zijn. Geen onnodige luxe als je 18 uur met de trein onderweg bent. En van dit traject naar Chengdu merkten we niet veel: we reisden door de bergen dus van tunnel naar tunnel, in slakkengang. Ze mogen van ons hier ook een bullettrain inzetten, zoals naar Xi'an, dan hadden we er 5 uur over gedaan. Ferme treinen trouwens, de Chinezen zullen er ook zo over denken: bij aankomstgavenze de trein immers meteeneen badje.
Wij zijn in elk geval content dat we de komende weken even niet meer met de trein moeten.