Vandaag nemen we even de tijd om wat uitgebreider te vertellen over het hoe en wat hier in Peking. We zijn onder de indruk van de mooie en grote parken waar het heerlijk rustig vertoeven is. De vliegeraars laten hun vliegers enorm hoog op en zelfs de oudjes zijn enorm goed in het shuttle voetballen (een soort verzwaarde badminton-shuttle waar ze mee over en weer passen geven, zonder dat de shuttle de grond raakt), Tim heeft zelfs even mogen meedoen (of toch een poging tot). Ook de fietspaden zijn enorm goed verzorgd, daar kunnen ze in Antwerpen nog iets van leren. Langs de andere kant rijden ze hier als gekken - zelfs wanneer het voor voetgangers groen is, rijden ze je nog van de baan als je niet oppast. Zeker uitkijken voor de brommers, die zijn allemaal elektrisch en die hoor je niet komen. De metro is ook uitstekend, voor zo'n 20 cent rijd je vlot rond, nadat je de security check bent gepasseerd welteverstaan (alle tassen passeren een scanner). Ook voor je het Tienanmenplein op mag, is er security. In de Tienanmen-poort wordt iedereen zelfs gefouilleerd. Verder houden piepjonge soldaten er kaarsrecht de wacht, in de snikhete zon onder een parasol. Hier en daar een bord met uitleg in het Engels, vol spellingsfouten.
Verder merken we ook dat we de neiging hebben te buigen als we eigenlijk dank u willen zeggen :-0 We hebben dat hier nog niemand zien doen... vergissen we ons met Japan? Wel allemaal vriendelijke mensen hier. Ze doen ook vaak een hele uitleg, ook al versta je ze niet. In het park was een dame heel tevreden dat ze onze lege flesjes water mee mocht nemen dat ze wel 5x xie xie zei (zoek maar op wat dat betekent :p). Daarnaast hebben we er ook al veel zien tuffen... en het lijken alleen de mannen zijn die dat doen... dus ook hier zijn de vrouwen beschaafder ;-) En ook tijdens het aanschuiven zijn ze hier niet echt beleefd: als je wat afstand tussen laat, steken ze meteen voor. Hun kledinggewoontes zijn ook best grappig, westers maar ook weer niet. Bijna iedereen heeft ook een paraplu bij, ideaal tegen de felle zon. De laatste modetrend lijken nylon enkelsokjes, in open schoenen onder een rok: prachtig!
Aan het eten moeten we toch nog wat wennen. Eigenlijk eten ze hier 3x per dag warm. Lies is heel content dat we brood hebben gevonden in de supermarkt gezien de gevoelige maag van de antibiotica. Verder vind je overal op straat voedselstandjes, vanalles op een stokje.
En ten slotte: de eerste openbare wc hebben we overleefd!