liesentim.reismee.nl

Laorana paradijs: eilandhoppen in Frans-Polynesië

13/2 - dag 178: Met toch wel wat pijn in het hart nemen we afscheid van Nieuw-Zeeland, maar we komen al gauw in de stemming voor paradijs door de bloemenjurken van de stewarddessen, de live ukelelemuziek bij aankomst en de mooie bloem die we krijgen om in ons haar te steken. We landen in Tahiti, de enige luchthaven met internationale vluchten, en de eerste dingen die opvallen zijn (1) dat het heel raar is om rechts te rijden, laat staan langs rechts de rotonde op te rijden (2) dat we ook hier de M van McDonalds zien opduiken (met McCafé, maar zonder McWifi ontdekken we later) (3) dat ze een carrefour hebben (4) dat ze halfvolle melk van Inza in de winkel verkopen. Later ontdekken we een heel gamma van Belgische producten: confituur en appelmoes, speculaas, paprikachips en -nootjes, een heel gamma koeken, ...
We zijn nu ook officieel tijdreizeigers! 13/2 stegen we 's avonds op in Auckland, om op 12/2 in Tahiti te landen. We hebben dus een dag gewonnen. En terwijl we in NZ als eerste een nieuwe dag mochten begroeten (we liepen er 12u voor op België), mogen we nu als laatsten de dag afsluiten (11u achter op België). 13/2 (voor de 2e maal dus) verblijven we nog in Tahiti en doen we helemaal niks: luieren, lezen, een korte wandeling naar het strand en dat was het dan. 14/2 liften we mee met een gepensioneerde fransman die een cd met ukelelemuziek op heeft staan (muziek die hier overal op zijn plaats is, zonder kitscherig te zijn). We kopen ons een Passe Bora Bora op de luchthaven om enkele van de eilandjes te ontdekken en een uur later zijn we al onderweg. We besparen jullie een dagelijks verslag van onze activiteiten die voornamelijk bestaan uit lezen, snorkelen (en het water is er altijd heerlijk warm), zonnen, luieren, onder een palboom liggen, snorkelen, zonnen, luieren ..., maar zullen de hoogtepunten eruit halen.

Met onze passe bezoeken we enkele eilanden van de Archipel de la Société: Tahiti, Moorea, Bora Bora, Raiatea en Tahaa, allen prachtige eilanden met groene, grillige bergen en jungle in het binnenland en de mooiste lagunes in de meest heldere en prachtige tinten blauw. De relaxte sfeer op de luchthaven (geen extra controles, drinken en ook choco en confituur mogen mee in de handbagage, geen bagagebanden, ...) zorgen voor totale ontspanning, je bent hier echt in paradijs en moet je nergens druk over maken. Om 10u komen we aan in de luchthaven van Tahiti, om 11u zitten we al op de vlieger naar Moorea waar we 15 minuten later landen. Er zijn niet veel stranden op de eilanden (het zand wordt tegengehouden door de lagunes en de motu's (kleine eilandjes) die het eiland omringen), maar in Morea heeft ons hotel het mooiste strand van heel het eiland. Telkens we er vanuit onze bungalow in de bloementuin naar toe wandelen, worden we verrast door de prachtige felle blauwe en turqouise tinten van het water. Naast onze vaste activiteiten (luieren, snorkelen, ...) huren we er ook een scooter waarmee we het eiland verkennen. We geraken juist de berg op voor een mooie belvédère, rijden langs bananenbomen, mangobomen, ananas, papaya, ... en krijgen krampen door ons met 2 op 1 scooter te wringen.

In Bora Bora landen we op een motu naast het eiland (met ukelelemuziek en danseressen) en worden we daarna met de boot naar de stad gebracht. Het water ziet hier zo mogelijk nog helderder en feller blauw en turqouise. Prachtig, adembenemend mooi, schitterend. Ook heel mooi om te zien hoe het water langs de ene kant donderblauw ziet en langs de andere kant fel turqouise en wat verder is het meer doorschijnend. We verblijven er in een klein pension, maar we hebben er een eigen strand en ons balkon ligt boven het strand op 10m van de zee waardoor we een prachtig uitzicht hebben.
We luieren, snorkelen ... en verschieten toch wel even wanneer er in de 2 kamers naast ons ingebroken wordt. We hebben heel veel geluk gehad en zijn toch terug iets voorzichtiger geworden en verstoppen alles goed weg. Daarnaast doen we nog een boottochtje rond de lagune waarbij we de haaien voeren terwijl we tussen hen zwemmen. Op de bodem liggen enkele lemonsharks en daarnaast een tiental black tip reef sharks ... Tot we opeens overal jeuk kruigen en we snel uit het water gaan: blijkbaar hebben de haaien wat van hun parasieten aan ons gegeven. Gelukkig is dit snel opgelost door ons in te wrijven met olie. Vervolgens voeren we de roggen die heel zacht aanvoelen, snorkelen we in een koraaltuin waar de visjes en de oesters alle kleuren van de regenboog hebben (van de zwarte stekelbollen blijven we zo ver als mogelijk uit de buurt) en hebben we lunch op een privé motu: bbq met verse vis, vers fruit, vers ananassap aan een met bloemen versierde tafel. Zaaalig. We spenderen er de namiddag al snorkelend (met 1 van de roggen die blijft langskomen om dag te zeggen, we ontdekken ook 2 babyhaaien en een mini-octopus) of in de ligstoelen en moeten veel te snel terug naar huis.
We wagen ons nog aan een fietstochtje naar het dorp, maar eigenlijk luieren we vooral en we hebben er een ideaal plekje voor gevonden: het privé motu van het Sofitel (met natuurlijk een ukelelespeler die je opwacht aan de boot) waar we een eigen strand aan een turqouise lagune hebben, met de beste ligstoelen, ze hebben er lekkere cocktails, we snorkelen er en zwemmen tussen 2 baby lemon sharks en af en toe denken de visjes (die dagelijks brood gevoeierd krijgen) dat Lies haar armen eigenlijk baguetten zijn en komen ze nieuwsgierig happen, ... Wat een paradijs hier!
Onze terugtocht uit Bora Bora verloopt minder leuk: de transfer daagt niet op, het pension belt een nieuwe maar kiest ondertussen zelf het hazenpad (met de auto, ipv ons een lift te geven) en om 14u05 is er nog steeds geen transport ... de boot naar de luchthaven vertrekt om 14u25. We wandelen zelf al maar richting de hoofdweg en dat blijkt onze redding te zijn: geen transfer in zicht, maar wel een taxi. Ze moet nog 2 anderen oppikken, maar ze neemt ons wel mee en we komen juist op tijd aan: de taxi toetert om de boot tegen te houden en we kunnen er nog nipt opspringen. En door al dat geloop en gehaast is Lies haar bikini die aan haar rugzak hing om te drogen (we kwamen van het motu), eraf gevallen. Maar we halen gelukkig wel ons vliegtuig.

De volgende bestemming is Raiatea. Het hotel pikt ons op aan de luchthaven, wat een service hier (in vergelijking met Bora Bora). Onze bungalow ligt vol bloemen en kijkt uit over de zee waar we elke avond een ongelooflijk mooie zonsondergang hebben. We luieren, nemen de flying fox om in de zee te plonsen, kayakken ... Lies is ondertussen goed verkouden dus wordt er nog meer geluierd dan anders. We gaan wel duiken en in tegenstelling tot Australie waar we met het handje werden geleid, worden we de zee in gedropt en mogen we onze gang gaan, wel de gids volgend natuurlijk. We zien vooral veel black tip reef sharks die heel dichtbij komen zwemmen (toch wel een kort moment van stress) ...

In Tahaa verblijven we in een hotel waar ook schildpadden worden opgevangen (de groene schildpad) die gewond zijn geraakt in de netten van vissers. Een mooi initiatief want anders zouden ze in de kookpot verdwijnen (een mix van kip, varken en steak volgens de locals). We luieren er (of course), dineren er heel lekker met op de menu verse en waarschijnlijk ook zelfgevangen vis, verkennen het eiland en de jungle in het binnenland met de auto (een dacia en Tim leert terug rechts rijden, met versnellingsbak en de pinkers die terug aan de juiste kant van het stuur staan) en nemen er nog eens een bootje om de lagune te verkennen. De tocht start in de gietende regen (we hebben trouwens wel vaker een korte bui gehad, het is hier immers regenseizoen, maar telkens van korte duur) en wanneer het eindelijk ophoudt, krijgen we het gezelschap van wel 15 dolfijnen!!! Ze zwemmen naast en voor de boot, doen precies koerske met ons, of ze springen met 2 of 3 mooi synchroon over de golven. We blijven even in de buurt varen voor we verder gaan naar een koraaltuin. Tijdens het snorkelen moeten we helemaal niets doen, want we worden meegevoerd door de sterke stroming hier, ideaal. En veel mooie en kleurrijke visjes hier, en ook anemonen. We bezoeken kort een parel kwekerij en een vanillerie (ondanks dat Tahaa het vanilleeiland is, is er weinig vanille te zien) voor we de namiddag doorbrengen op een verlaten eilandje dat we helemaal voor ons alleen hebben! De enkele 100den krabben niet meegeteld.

De tijd gaat veel te snel en voor we het weten zijn we terug in Tahiti. Deze keer slapen we in Papeete, maar deze drukke stad zegt ons niet veel. We eten aan de Roulottes (eet-busjes aan de baai), bezoeken de markt (het fruit smaakt hier overal zo lekker, veel beter dan bij ons) en maken zelf een plaatselijke specialiteit: rauwe tonijn met komkommer, tomaat en kokosmelk. We huren ook hier nog eens een auto (citroen deze keer) om het eiland en schiereiland rond te rijden langs mooie baaien en stranden en de groene bergen aan de andere kant. En voor we het weten zitten we op het vliegtuig op weg naar Paaseiland. Maar geen getreur, we komen hier zeker nog eens terug!

Reacties

Reacties

Lies

Het was trouwens hoog tijd om te vertrekken: 30 muggenbeten zijn er echt wel genoeg, de vampiers.

Debby

en genen éne da op de Robert trok? ;-)
Die verslagen van jullie zijn de max, maar echt niks om op het werk te lezen, het bevordert alleen maar het gevoel da ik ontslag moet gaan geven en maken da ik weg ben uit dit apenland :-)

bram

ik zit bij oma want ik ben ziek =(

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!